|
É unha obra
intelixente, chea de sentido do humor, e con un cariz político,
ambientada en santiago de Chile. Un encontro casual entre dous homes
vestidos como exhibicionistas ó uso, nas portas dun colexio de rapazas
desa cidade, rápidamente convértese nunha batalla de palabras, egos,
e teorías filosóficas. No devir do diálogo entendemos que eses dous
homes son Sigmund Freud e Karl Marx, ou así o din eles, e a resultas
desta revelación o intercambio de ideas, confesións, acusacións
e creencias incrementa o nivel humorístico e nos conduce cara un
poderoso e inesperado proceso de contínuos sucesos ate o final da
obra.
De la Parra utiliza unha atmósfera de vodevil, para facer referencia
ás teorías sexuais e sociais de Freud e Marx mentres eles discuten
sobre que dos dous ten máis dereito a estar nese sitio do parque.
Transferencia, neurosis, asociacionismo, dereitos dos traballadores,
nais, pais, psicoanálise, e entorno, todo está aquí recollido coma
nun xogo no que o humor da as bases para examinar a sociedade chilena
baixo o rexime do dictador Pinochet.
Marco Antonio de la Parra, autor chileno, escritor de relato corto,
novelista, e psiquiatra, comezou a obter a súa reputación como escritor
en 1978 coa obra, Lo crudo, lo cocido, lo podrido. A estrea causou
un escándalo e a Universidade Católica de Santiago de Chile prohibíu
a representación un día despois. A segreda obscenidade de cada día,
estreouse en Santiago de Chile en 1984. A obra recibíu en 1987 o
Premio de Periodistas de Espectáculos de Chile á mellor obra.
Traducción
de António Rebordão Navarro
Concepción
plástica e dirección: Ulises Cruz
Intérpretes:
António Reis, Julio Cardoso
Asistente: Alfredo
de Aguiar
Deseño
de luces: Julio Filipe
Operador de
son: Ricardo Branco
Operador de
luz: Julio Filipe
Montaxe de escea:
Pedro Branco, Ricardo Branco
Estudios de
gravación: Fernando Rangel
Fotografía:
Manuel Gomes Teixeira e Joao Paulo Coutinho
Deseño
cartel e programa: Indeleble
Paneis de publicidade:
Designar e Adriano Bento
Secretaria:
Augusta Silva
Relacións
públicas: Eugenia Miranda
|
