Veciño habitual desta sección desde a súa columna de encarnizado debate con Anxos Sumai en "¿Anxos ou diaños?", Roberto Ribao deixa que o coñezamos mellor en todas as súas facetas. Ribao naceu ourensán, aínda que non no mesmo Ourense senón nunha aldea preto de alí, "ó pé mesmo dun galiñeiro", segundo el conta. Despois dunha serie de experiencias que lle fixeron variar o seu rumbo e pasar de querer dedicarse ó cine a devecer pola fotografía, foi a dar a Santiago, onde fixo a carreira de xornalismo. Neste camiño pasou pola Escola de Imaxe e Son de Ourense e comezou a dar mostras do seu ollo fotográfico en sucesivas exposicións desde 1989, no Outono fotográfico de Ourense ata a máis recente na sección Novos Creadores da Fotobienal de Vigo do 2000. Do xornalismo el di que lle dedica "o tempo das comidas", xa que "entre comidas dedícome á fotografía". Ademais da súa colaboración con Culturagalega.org ten unhas páxinas fixas na revista Tempos Novos, na que publica as fotografías intelixentemente comentadas "Postais de Galizia".

Para o 29 de abril deste ano, Roberto Ribao está a prepara a inauguración dunha exposición súa na Facultade de Ciencias da Comunicación de Santiago. Co título "O berro mudo" na exposición fai unha achega fotográfica á primeira experiencia laboral dun feixe de xornalistas novos " ós que se lles cae o mito da profesión" cando comezan a traballar nela. A exposición esta organizada polo Colexio Profesional de Xornalistas de Galicia e vai levarse despois polas principais cidades galegas. Ademais, entre os proxectos futuros deste artista está unha reconstrucción da memoria fotográfica dos seus primeiros anos de vida "onde estou atopando personaxes e situacións verdadeiramente sorprendentes". Sempre a reflexión a través da imaxe como unha constante para este home que decidiu dedicarse á fotografía e deixar de correr tras das rapazas cando "indo por unha corredoira detrás dunha rapaza, esvarei e fun dar cos fociños nunha bosta de vaca".

Aínda que a relación de Roberto Ribao coa tecnoloxía sempre está sometida a certas tiranteces que o sitúan a medio camiño entre os apocalípticos e os integrados, non renuncia a usar das capacidades da rede, aínda que desde un punto de vista funcional. "Nunca o uso como entretemento", admite, "procuro información sobre Galicia e sobre as cousas que me interesan nun momento dado". Roberto tamén se declara usuario profuso do correo electrónico "un medio interesantísimo- di el- de transmisión de comunicación e de contacto con persoas interesantes".